မီးခလုတ္ကို လက္ညွိဳးေလးကေလးနဲ႔ ဖိလိုက္တဲ့အခါ “ေဂ်ာက္”(ေခ်ာက္)ဆိုတဲ့ အသံ ေပၚထြက္လာၿပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ မီးေခ်ာင္း(မီးလံုး)က အလင္းေရာင္ ျဖာက်လာပါတယ္။
ေၾသာ္ ….. ခလုတ္ကေလးႏွိပ္လိုက္႐ံုနဲ႔ အလင္းေရာင္ရတယ္ဆိုေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီး အခြံႏႊာစား သေလာက္ေတာင္း မခက္ပါလားလို႔ ထင္စရာ ရွိပါတယ္။
ေၾသာ္ ….. ခလုတ္ကေလးႏွိပ္လိုက္႐ံုနဲ႔ အလင္းေရာင္ရတယ္ဆိုေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီး အခြံႏႊာစား သေလာက္ေတာင္း မခက္ပါလားလို႔ ထင္စရာ ရွိပါတယ္။
ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္
တကယ္ေတာ့ ဒီေလာက္မလြယ္ပါဘူး။ လွ်ပ္စစ္အလင္းေရာင္ ရရွိရာ၊ ရရွိေၾကာင္း အရင္းခံအေၾကာင္းရင္းကိုသာ ဂဃနဏ သိၾကမယ္ဆိုရင္ ခလုတ္ေလႏွိပ္႐ံုနဲ႔ မီးလင္းေအာင္ ဘယ္ေလာက္ အထိ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ အဆင့္ဆင့္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ ရတယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုသေဘာေပါက္ရင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို ေခၽြတာရေကာင္းမွန္း သိလာၿပီး ေန႔ခင္းဘက္မွာ မလိုအပ္ဘဲ မီးေခ်ာင္း(မီးလံုး)ေတြ ဖြင့္ထားတာ၊ တီဗီြကို ၾကည့္မယ့္လူ မရွိဘဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ဖြင့္ထားတာ စတဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား အလဟႆ ျဖဳန္းတီးပစ္တာမ်ိဳးကို မလုပ္ၾကေတာ့ဘူးေပါ့။
အသင့္အသံုးျပဳ
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုတစ္႐ံု တည္ေဆာက္ရတာ အခ်ိန္ယူရသလို ေငြေၾကး ကုန္က်မႈလည္း အလြန္မ်ားပါတယ္။ ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုတစ္႐ံု တည္ေဆာက္ၿပီးလို႔ ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္ႏိုင္ၿပီပဲ ဆိုပါေတာ့…။ ခ်က္ခ်င္းအသံုးျပဳလို႔ရေသးတာမဟုတ္ဘူး။ မဟာဓာတ္အားလိုင္း ေတြ၊ ဓာတ္အားခြဲ႐ံုေတြ အဆင့္ဆင့္သြယ္တန္း၊ တည္ေဆာက္ၿပီးမွသာ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ံုနဲဲ႔ ေနအိမ္ ေတြမွာ အသင့္အသံုးျပဳလုို႔ရတာပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္ယူသံုးစြဲႏိုင္တဲ့ သဘာ၀အရင္းအျမစ္ေတြ ေပါၾကြယ္၀ ပါတယ္။ ဒီလိုသဘာ၀အရင္းအျမစ္တြ ေပါၾကြယ္၀ေပမယ့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္မႈျဖစ္စဥ္သမိုင္းကို ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရင္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေရွ႕ပိုင္း ကာလေတြမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုဆိုလို႔ လက္ညွိဳးထိုးျပစရာ ၁၆၈ မဂၢါ၀ပ္ ထြက္ရွိတဲ့ ဘီလူးေခ်ာင္း အမွတ္(၂) ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုနဲ႔ ၅၆ မဂၢါ၀ပ္ ထြက္ရွိတဲ့ ကင္းတားေရအားလွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပးစက္ရံုတို႔ပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီက ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပး စက္ရံုဆိုလို႔ ျပစရာမရွိခဲ့ပါဘူး။
ထပ္တိုးလာ
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုနဲ႔ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု အၿပိဳင္းအရိုင္းေပၚေပါက္လာခဲ့ ပါတယ္။ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းအႏွွံ႔ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ရာ မႏ ၱေလး တိုင္းမွာ ဆည္ေတာ္ႀကီး ၂၅ မဂၢါ၀ပ္၊ ေပါင္းေလာင္း ၂၈၀ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ ရဲရြာ ၇၉၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ကယားျပည္နယ္မွာ ဘီလူးေခ်ာင္းအမွတ္(၁) ၂၈ မဂၢါ၀ပ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း)မွာ ေဇာ္ဂ်ီ အမွတ္(၁) ၆၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေဇာ္ဂ်ီအမွတ္(၂) ၁၂ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ ေရႊလီအမွတ္(၁) ၆၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္(ေတာင္ပိုင္း)မွာ က်ိဳင္းေတာင္း ၅၄ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ တီက်စ္ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ၁၂၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ပဲခူးတိုင္းမွာ ေဇာင္းတူ ၂၀ မဂၢါ၀ပ္၊ သဖန္းဆိပ္ ၃၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ရဲႏြယ္ ၂၅ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ ခေပါင္း ၃၀ မဂၢါ၀ပ္၊ မေကြးတိုင္းမွာ မုန္း ၇၅ မဂၢါ၀ပ္ စတဲ့ ဓာတ္အားေပး စက္ရံုေတြ ထပ္တိုးလာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီက လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ႏွစ္ရံုသာရွိခဲ့ၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံု အပါအ၀င္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပး စက္ရံုေပါင္း ၁၄ ခု အထိ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့လို႔ အခုဆိုရင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ၁၆ ရံုအထိ ရွိလာၿပီျဖစ္ပါတယ္။ စက္တပ္ဆင္အားအေနျဖင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မတိုင္မီက ၂၂၄ မဂၢါ၀ပ္သာ ရွိခဲ့ၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း (ယေန႔ကလာအထိ) ၂၁၀၇ မဂၢါ၀ပ္အထိ ရွိလာၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ခ်ိတ္ဆက္
အခုအခ်ိန္မွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ၁၅ ရံု၊ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံု တစ္ရံု စုစုေပါင္း ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ၁၆ ရံုမွ မဟာဓာတ္အားလိုင္း (National Grid)နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ဓာတ္အားပို႔လႊတ္လ်က္ရွိပါတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီက ဓာတ္ေငြ႕၊ ေရေႏြးေငြ႔နဲ႔ ဒီဇယ္တို႔ကို အသံုးျပဳတဲ့ ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြကိုသာ အဓိကအားကိုးအားထား ျပဳခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီက ဓာတ္ေငြ႔၊ ေရေႏြးေငြ႔ နဲ႔ ဒီဇယ္သံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ရွစ္ရံုနဲ႔ ၃၀၅ ဒသမ ၁ မဂၢါ၀ပ္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း ေလွာ္ကား ၉၉ ဒသမ ၉ မဂၢါ၀ပ္၊ ေလွာ္ကား(ေရေႏြးေငြ႔) ၅၄ ဒသမ ၃ မဂၢါ၀ပ္၊ နီဒို (ေရေႏြးေငြ႔) ၉ ဒသမ ၄ မဂၢါ၀ပ္၊ အလံု ၉၉ ဒသမ ၉ မဂၢါ၀ပ္၊ အလံု(ေရေႏြးေငြ႔) ၅၄ ဒသမ ၃ မဂၢါ၀ပ္၊ သာေကတ ၅၇ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ သာေကတ (ေရေႏြးေငြ႔) ၃၅ မဂၢါ၀ပ္တုိ႔ကို ထပတိုးတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
စက္တပ္ဆင္အားအေနျဖင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီက ၃၀၅ ဒသမ ၁ မဂၢါ၀ပ္ ျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၄၀၉ ဒသမ ၈ မဂၢါ၀ပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အနီးပတ္၀န္းက်င္ အတြင္းရွိ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔သံုး တာဘိုင္ (Gas Turbine) ေတြရဲ႕ စက္တပ္ဆင္အားမွာ ၄၇၀ ဒသမ ၇၀ မဂၢါ၀ပ္ ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသား ဓာတ္အားကြန္ရက္ (National Grid)မွ မဟာဓာတ္အားလိုင္းန႔ဲ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ဓာတ္အားပို႔လႊတ္လ်က္ရွိပါတယ္။
အံ့မခန္း
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုေတြအျပင္ ေနာက္ထပ္ ထပ္တိုးေဆာင္ရြက္ဆဲ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံု စီမံကိန္းေတြကလည္း အံ့မခန္းေလာက္ေအာင္ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာင္ရြက္ဆဲ ဓာတ္အားေပးစက္ရံု စီမံကိန္းေတြဟာ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြအပါအ၀င္ စုစုေပါင္းစီမံကိန္း ၆၄ ခု ေတာင္မွ ရွိေနပါတယ္။
ေဆာင္ရြက္ဆဲ
အဲဒီေဆာင္ရြက္ဆဲ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံု စီမံကိန္းေတြကေတာ့ မႏ ၱေလးတိုင္း အတြင္းမွာ အထက္ေပါင္းေလာင္း ၁၄၀ မဂၢါ၀ပ္၊ နန္ခ်ိဳ ၄၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ရဲရြာ ၇၉၀ မဂၢါ၀ပ္၊ အထက္ ဆည္ေတာ္ႀကီး ၆၄ မဂၢါ၀ပ္၊ မေကြးတိုင္းမွာ အထက္ဗူး ၁၅၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း)မွာ အထက္ရဲရြာ ၂၈၀ မဂၢါ၀ပ္၊ တာဆန္း ၇၁၁၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေရႊလီ(၃) ၁၀၅၀ မဂၢါ၀ပ္၊ အထက္ ဘီလူးေခ်ာင္း ၂၉ မဂၢါ၀ပ္၊ အထက္သံလြင္(ကြမ္းလံု) ၁၄၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေနာင္ဖ ၁၀၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ မာန္ေတာင္း ၂၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေရႊလီ(၂) ၅၂၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ (အေရွ႕ပိုင္း)မွာ နမ့္ေလြ စီမံကိန္း ေျခာက္ခုျဖစ္တဲ့ က်ိဳင္းတံု ၉၆ မဂၢါ၀ပ္၊ ၀မ္တာပင္း ၂၅ မဂၢါ၀ပ္၊ ဆိုလူး ၁၆၅ မဂၢါ၀ပ္၊ မိုင္း၀ ၅၀ မဂၢါ၀ပ္၊ က်ိဳင္းရမ္း ၂၈ မဂၢါ၀ပ္၊ ဟီကူး ၈၈ မဂၢါ၀ပ္၊ နမ့္ခ ၂၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ပဲခူးတိုင္းမွာ ကြန္းေခ်ာင္း ၆၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ျဖဴးေခ်ာင္း ၄၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေသာက္ေရခပ္(၂) ၁၂၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေရႊက်င္ ၇၅ မဂၢါ၀ပ္၊ ေဘာဂတ ၁၆၈ မဂၢါ၀ပ္၊ ကရင္ျပည္နယ္မွာ ဟတ္ႀကီး ၁၃၆၀ မဂၢါ၀ပ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းမွာ ထမံသီ ၁၂၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ မဏိပူ ၃၈၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေရႊစာေရး ၆၆၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေမာ္လိုက္ ၅၂၀ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ ကေလး၀ ေက်ာက္မီးေသြး ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ၆၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ရန္ကုန္တိုင္းမွာ ရန္ကုန္ေက်ာက္မီးေသြးဓာတ္အားေပးစက္ရံု ၂၇၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ တာပိန္(၁) ၂၄၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ျမစ္ဆံု ၆၀၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ယီနန္ ၁၂၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေခါင္လံဖူး ၂၇၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ဖီေဇာ ၂၀၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ၀ူေဆာက္ ၁၈၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ခ်ီေဖြ ၂၈၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ လိုက္ဇာ ၁၉၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ခ်ီေဖြငယ္ ၉၉ မဂၢါ၀ပ္၊ ထာခ ၆ မဂၢါ၀ပ္၊ တာပိန္ (၂) ၁၆၈ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ ေနာ္ခ်မ္းခ စီမံကိန္းငါးခုျဖစ္တဲ့ ကူလန္႔ ၁၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ၀ူက်ံဳးက်ယ္ ၆၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ခန္ကန္း ၁၄၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ထံုရွင္းေခ်ာင္း ၃၂၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေလာင္းဒင္ ၄၃၅ မဂၢါ၀ပ္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ သူေဌး ၁၁၁ မဂၢါ၀ပ္၊ အမ္းေခ်ာင္း ၁၀ မဂၢါ၀ပ္၊ စိုင္းဒင္ ၇၆ ဒသမ ၅ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ ေလးၿမိဳ႕ ၅၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေတာင္ပိုင္း)မွာ အထက္က်ိဳင္းေတာင္း ၅၁ မဂၢါ၀ပ္၊ ကယားျပည္နယ္မွာ ဘီလူးေခ်ာင္း(၃) ၅၂ မဂၢါ၀ပ္၊ ရြာသစ္ ၆၀၀ မဂၢါ၀ပ္၊ နမ့္ပြန္ ၁၃၀ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ နမ့္တဘက္ ၁၁၀ မဂၢါ၀ပ္၊ တနသၤာရီတိုင္းမွာ သက်က္ ၂၀ မဂၢါ၀ပ္၊ ေကာ့ေသာင္း ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ၆ မဂၢါ၀ပ္၊ အညာဖ်ား ၉ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ တနသၤာရီ ၆၀၀ မဂၢါ၀ပ္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ေဆာင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ရဲရြာေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း ဟာ မႏၱေလးတိုင္း ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ ၃၁ မိုင္အကြာ ရဲ-ယမန္း ေက်းရြာအနီးမွာ တည္ရွိပါတယ္။ တမံအမ်ိဳးအစားဟာ ကြန္ကရစ္တမံ (Roller Compacted Concrete Dam) အမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပထမဆံုးတည္ေဆာက္တဲ့ တမံအမ်ိဳးအစား လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရဲရြာေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းရဲ႕ တမံအျမင့္ဟာ ၄၃၃ ေပျဖစ္ၿပီး ပုပါးမီးေတာင္က ေခ်ာ္ေက်ာက္ကို ႀကိတ္ထားတဲ့ သဘာ၀ပိုဇိုလန္နဲ႔ ဘိလပ္ေျမတို႔ကို အခ်ိဳးက်ေရာစပ္ၿပီး တည္ေဆာက္ ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရေလွာင္ကန္ရဲ႕ အျမင့္ဆံုးေရျပင္ နိမ့္/ျမင့္ အမွတ္ဟာ ၆၆၆ ဒသမ ၈ ေပ၊ ကန္ေရျပည့္သိုေလွာင္ပမာဏဟာ ဧကေပ ၂၁၁၄၂၀၀ ျဖစ္ပါတယ္။
ဓာတ္အားထုတ္လုပ္မႈ
ရဲရြာေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းရဲ႕ စက္တပ္ဆင္အားဟာ ၇၉၀ မဂၢါ၀ပ္ (၄x၁၉၇ ဒသမ ၅ မဂၢါ၀ပ္)ျဖစ္ၿပီး တစ္ေန႔ ပ်မ္းမွ် ထုတ္လုပ္ႏိုင္မယ့္ ဓာတ္အားဟာ ကီလို၀ပ္နာရီသန္း ၃၅၅၀ ျဖစ္ပါတယ္။ စက္ေလးလံုးရဲ႕ စုစုေပါင္း တပ္ဆင္အားဟာ ၇၉၀ မဂၢါ၀ပ္ ျဖစ္ေပမယ့္ သိုေလွာင္ထားတဲ့ ကန္ေရအျမင့္ေပၚမူတည္ၿပီး ဓာတ္အားထုတ္လုပ္မႈမွာ အနည္းအမ်ား ကြာျခားခ်က္ရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဇူလိုင္ ၉ရက္ေန႔အထိ ကန္ေရျပင္ နိမ့္/ျမင့္အမွတ္ဟာ ၅၆၇ ေပ ျဖစ္ပါတယ္။
ရဲရြာေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းရဲ႕ စက္အမွတ္(၁)ကို ၁၈.၂.၂၀၁၀ရက္မွာ စမ္းသပ္ ေမာင္းႏွင္ လည္ပတ္ခဲ့ၿပီး ၂၄.၂.၂၀၁၀ ရက္မွ စတင္ကာ ဓာတ္အားထုတ္လုပ္ပို႔လႊတ္လ်က္ ရွိပါတယ္။ စက္အမွတ္(၂)ကို ၈.၇.၂၀၁၀ ရက္မွာ စမ္းသပ္ေမာင္းႏွင္လည္ပတ္ခဲ့ၿပီး ၁၄.၇.၂၀၁၀ ရက္မွာ ဓာတ္အားထုတ္လုပ္ပို႔လႊတ္လ်က္ရွိပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ စက္အမွတ္(၁)ႏွင့္ စက္အမွတ္(၂)တို႔မွ တစ္ရက္လွ်င္ စုစုေပါင္းဓာတ္အား ၃ ဒသမ ၃ သန္း ကီလို၀ပ္နာရီထုတ္လုပ္ၿပီး ဓာတ္အားစနစ္အတြင္း ပို႔လႊတ္လ်က္ရွိပါတယ္။ စက္အမွတ္(၃)နဲ႔ စက္အမွတ္(၄)တို႔ကို တပ္ဆင္ ေဆာင္ရြက္ဆဲျဖစ္ၿပီး စီမံကိန္းတစ္ခုလံုးရဲ႕ ၉၆ ဒသမ ၄၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ၿပီးစီးေနၿပီျဖစ္ကာ လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာလမွာ စီမံကိန္းတစ္ခုလံုး ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္ ၿပီးစီးမွာျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။
ဆက္လက္တည္ေဆာက္
ေဆာင္ရြက္ဆဲ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံု စီမံကိန္းေတြနဲ႔ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံုစီမံကိန္းေတြ အားလံုးၿပီးစီးသြားတဲ့အခါ စုစုေပါင္း တပ္ဆင္စက္အင္အား ၄၁၁၂၁ ဒသမ ၅၀ မဂၢါ၀ပ္ ရွိလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္လက္တည္ေဆာက္သြားမယ့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းေတြကေတာ့ မြန္ျပည္နယ္မွာ ဘီးလင္း ၂၈၀ မဂၢါ၀ပ္နဲ႔ ကရင္ျပည္နယ္မွာ ဒယိုင္ေခ်ာင္း ၂၅ မဂၢါ၀ပ္ တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုနဲ႔ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြ တည္ေဆာက္ဖြင့္လွစ္ေပးေနသလို အျခားတစ္ဖက္ကလည္း တစ္ႏိုင္ငံလံုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ျဖန္႔ျဖဴးေပးႏိုင္ဖို႔ မဟာဓာတ္အားလိုင္းေတြ၊ ပင္မဓာတ္အားခြဲရံုႀကီးေတြ တည္ေဆာက္ေပးလ်က္ရွိ ပါတယ္။ မဟာဓာတ္အားလိုင္းနဲ႔ ပင္မဓာတ္အားခြဲရံုေတြကို ေရအားလွ်ပ္စစ္စက္ရံုေတြ တည္ေဆာက္ၿပီးစီးမယ့္ အခ်ိန္နဲ႔တစ္ေျပးညီ တည္ေဆာက္ၿပီးစီးဖို႔ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဓာတ္အားစနစ္ကို တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္လ်က္ရွိပါတယ္။
အေကာင္အထည္ေဖာ္
ယခင္ရွိၿပီးသား မဟာဓာတ္အားလိုင္းေတြအျပင္ မဟာဓာတ္အားလိုင္း စီမံကိန္းျဖစ္တဲ့ ပန္လံု-နမ့္ဆန္ (၆၆)ေကဗြီဓာတ္အားလိုင္း ၁၈ မိုင္ စီမံကိန္းနဲ႔ ပင္မဓာတ္အားခြဲ႐ံု စီမံကိန္းျဖစ္တဲ့ နမ့္ဆန္(၆၆/၁၁)ေကဗြီ၊ (၅)အမ္ဗြီေအ ဓာတ္အားရံု စီမံကိန္းတို႔ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ တည္ေဆာက္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ေဆာင္ရြက္ဆဲ စီမံကိန္းေတြကေတာ့ မဟာဓာတ္အားလိုင္းစီမံကိန္းႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေက်ာက္ပုထိုး-ေရႊကူ-ဗန္းေမာ္(၆၆)ေကဗြီဓာတ္အားလိုင္းမွ နဘားဓာတ္အားခြဲရံုသို႔ အ၀င္/အထြက္ ဓာတ္အားလိုင္း ၃ မိုင္စီမံကိန္းနဲ႔ လက္ရွိ ကၽြန္းေခ်ာင္း-ပခုကၠဴ (၆၆)ေကဗြီဓာတ္အားလိုင္း ၉ ဒသမ ၅ မိုင္ စီမံကိန္း၊ ပင္မဓာတ္အားခြဲရံု စီမံကိန္းႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ နဘား(၆၆/၃၃/၁၁)ေကဗြီ၊ (၁၀)အမ္ဗြီေအ ဓာတ္အားခြဲရံုနဲ႔ ကမၼ၀တီဓာတ္အားေပးစက္ရံုမွာ (၆၆/၁၁)ေကဗြီ၊ (၅)အမ္ဗြီေအဓာတ္အားခြဲရံု တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
စီမံကိန္းအသစ္
ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မယ့္ စီမံကိန္းအသစ္ (၁၁)ခုကေတာ့ မဟာဓာတ္အားလိုင္း စီမံကိန္းငါးခုျဖစ္တဲ့ လွိဳင္သာယာ-အလံု(၂၃၀)ေကဗြီ၊ Twin Bundle., Single Circuit မဟာဓာတ္အားလိုင္း ၁၅ မိုင္ လွိဳင္ျမစ္ေက်ာ္(အလံု)(၂၃၀)ေကဗြီ Twin Bundle., Single Circuit မဟာဓာတ္အားလိုင္း ၀ ဒသမ ၉ မိုင္၊ သထံု-ေမာ္လၿမိဳင္ Twin Bundle., Single Circuit မဟာ ဓာတ္အားလိုင္း မိုင္(၆၀)၊ နဘား-မိုးညွင္း (၆၆)ေကဗြီ ဓာတ္အားလိုင္း (၅၅)မိုင္၊ ပင္မဓာတ္အားခြဲရံု စီမံကိန္း ေျခာက္ခုျဖစ္တဲ့ လွိဳင္သာယာပင္မဓာတ္အားခြဲရံုမွာ Substation Bay Extension တစ္ခု တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ျခင္း၊ အလံု (၂၃၀/၃၃) ေကဗြီ၊ (၂x၁၀၀)အမ္ဗြီေအ ပင္မဓာတ္အားခြဲရံု၊ သထံုဓာတ္အားေပးစက္ရံုမွာ (၂၃၀)ေကဗြီ Switch Bay တစ္ခု တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ (၂၃၀/၆၆/၁၁)ေကဗြီ၊ (၂x၅၀)အမ္ဗြီေအ ပင္မဓာတ္အားခြဲရံု ၊ မိုးညွင္း (၆၆/၁၁) ေကဗြီ၊ (၅)အမ္ဗြီေအ ဓာတ္အားခြဲရံုနဲ႔ မိုးေကာင္း (၆၆/၁၁)ေကဗြီ၊ (၅)အမ္ဗြီေအ ဓာတ္အားခြဲရံုတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
တည္ေဆာက္လ်က္ရွိတဲ့ စီမံကိန္းေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီးစီးတဲ့အခါ ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္လာမယ့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားပမာဏဟာ ျပည္တြင္းသံုးအတြက္ လံုေလာက္ရံုသာမကဘဲ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ တရုတ္၊ ထိုင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တို႔ကို ေရာင္းခ်ႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႔ ႏိုင္ငံျခား ၀င္ေငြပါ ရရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ Grater Mekomg Sub-Region ဓာတ္အား ကြန္ရက္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး အာဆီယံႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ကာ ဓာတ္အားထုတ္လုပ္မႈေတြ ျပဳလုပ္လာႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းသံုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား လိုအပ္ခ်က္ လံုေလာက္လာတာနဲ႔အမွ် လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို အျပည့္အ၀သံုးစြဲၿပီး စက္မႈက႑ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာမွာျဖစ္လို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ နယ္ပယ္စံုမွာ ရင္ေပါင္တန္း ထိုးေဖာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္မွာျဖစ္လို႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ ေရရွည္အက်ိဳးစီးပြားခံစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ ဒီဇယ္၊ ဓာတ္ေငြ႔နဲ႔ ေရေႏြးေငြ႔သံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြ၊ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြနဲ႔ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြကို ဒီေလာက္အထိ လက္ညွိဳးထိုးမလြဲ တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္ ခဲ့ေပမယ့္လည္း ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံတစ္၀န္း လိုအပ္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားပမာဏကို ျပည့္မီေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ နယ္ေျမေဒသအခ်ိဳ႕မွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို ၂၄ နာရီပတ္လံုး လိုသေလာက္ျဖန္႔ျဖဴးေပးႏိုင္ျခင္းမရွိေသးတာကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီဘက္ပိုင္းမွာ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္း အႏွံ႔အျပား စက္မႈဇုန္ေတြ ထူေထာင္ေပးခဲ့တာနဲ႔အမွ် စက္ရံု၊ အလုပ္ရံုေတြ တိုးတက္မ်ားျပားလာခဲ့ပါတယ္။ ၿမိဳ႕သစ္ေတြ ေပၚေပါက္လာသလို အဆင့္ျမင့္အိမ္ရာေတြ၊ အထပ္ျမင့္အိမ္ရာေတြ တစ္ဟုန္ထိုး တည္ေဆာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ အရင္က အိမ္တစ္အိမ္မွာ မီတာေဘာက္တစ္ခုသာရွိခဲ့ရာက အဲဒီေနရာမွာ ႏွစ္ခန္းတြဲ ေလးထပ္တိုက္တစ္လံုး ေဆာက္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ မီတာေဘာက္ ရွစ္ခု ရွိလာၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားသံုးစြဲမႈကလည္း(၈)ဆရွိလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္တစ္အိမ္ခ်င္းမွာေတာင္ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးရွိေနရင္ လမ္းအလိုက္၊ ရပ္ကြက္အလိုက္၊ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ ဘယ္ေလာက္ ဓာတ္အားသံုးစြဲမႈ ျမင့္တက္လာမယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရဟာ ပံုမွန္တိုးတက္လ်က္ရွိၿပီး အခုဆိုရင္ လူဦးေရ သန္း ၆၀ ခန္႔ ရွိလာခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလူဦးေရ တိုးတက္လာတဲ့အျပင္ ေခတ္ကာလအေလ်ာက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား သံုးစြဲမႈလည္း ပိုမိုျမင့္မားလာခဲ့ပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားနဲ႔ မကင္းတဲ့ ရုပ္ျမင္သံၾကားျပစက္၊ ကြန္ပ်ဴတာ၊ ပန္ကာ၊ မိတၱဴကူးစက္၊ ေလေအးေပးစက္၊ ေရခဲေသတၱာ၊ မီးပူ၊ လွ်ပ္စစ္မီးဖို၊ ထမင္းေပါင္းအိုး၊ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ စတဲ့ လူ႔အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ အသံုးျပဳမႈ အဆမတန္ တိုးတက္မ်ားျပားလာခဲ့သလို စက္ရံု၊ အလုပ္ရံုေတြရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားသံုးစြဲမႈ ပမာဏလည္း ယခင္တုန္းကနဲ႔ မယွဥ္သာေလာက္ေအာင္ မ်ားလာတာအမွန္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ျပန္ၾကည့္ရင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္ႏိုင္မႈနဲ႔ ဓာတ္အားလိုအပ္မႈ အခ်ိဳးမညီဘဲ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတည္းသာ ဒီလိုလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား လိုအပ္ခ်က္ရွိေနတာမဟုတ္ဘဲ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ ထိုင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ အိႏၵိယနဲ႔ လာအိုတို႔အျပင္ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံ မွာလည္း ဓာတ္အားလိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီႏိုင္ငံေတြဟာ ျပည္တြင္းဓာတ္အား လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႔ တစ္ဖက္က လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပး စက္ရံုေတြ တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ေနရသလို တစ္ဖက္ကလည္း ျပည္ပႏိုင္ငံေတြဆီက လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ၀ယ္ယူသံုးစြဲေနရပါတယ္။
တရုတ္ႏိုင္ငံမွာ ျပည္တြင္းသံုးစြဲမႈ လံုေလာက္ေပမယ့္ ကေမၻာဒီးယားနဲ႔ လာအိုႏိုင္ငံတို႔ကို လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ေရာင္းခ် ေနတာမို႔ ဓာတ္အားထပ္မံ ရရွိႏိုင္မယ့္ အရင္းအျမစ္ေတြကို ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ အိႏၵိယနဲ႔ တရုတ္ႏိုင္ငံေတြမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြ တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ေနေပမယ့္လည္း စက္မႈက႑ တိုးတက္ လာတာနဲ႔အမွ် “သမင္ေမြးရင္း က်ားစားရင္း”ဆိုသလို ဓာတ္အားလိုအပ္ခ်က္ ျမင့္မားေနဆဲ ျဖစ္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ အရင္ရွိၿပီးသား လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးမႈပမာဏနဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ့တဲ့အခါမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္ယူရရွိႏိုင္မယ့္ အရင္းအျမစ္ေတြကို ထပ္မံရွာေဖြဖို႔ အစီအမံေတြ ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ေနတာ အားလံုးအသိပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အရင္က လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ျဖန္႔ျဖဴးေပးႏိုင္ျခင္းမရွိတဲ့ ေဒသေတြအတြက္လည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းေတြကို ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားစြာခံၿပီး ေန႔မအား၊ ညမနား အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံု တည္ေဆာက္ျခင္းလုပ္ငန္းဟာ “ခု ေရတြင္းတူး၊ ခု ေရၾကည္ေသာက္”လို႔ ရတဲ့ လုပ္ငန္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ေရအားအရင္းအျမစ္ တည္ရွိရာ ေနရာေတြကို ရွာေဖြစူးစမ္းတိုင္းတာျခင္းကေန ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ကြန္ရက္မွ တစ္ဆင့္ ျဖန္႔ျဖဴးေပးႏိုင္တဲ့အထိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူၿပီး အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ရြက္ ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြကို လူသူမနီးတဲ့ ေတာေတာင္ေတြထဲက ေရအရင္းအျမစ္ရွိရာ ေနရာေတြမွာ တည္ေဆာက္ရတာျဖစ္လို႔ ဘယ္ေလာက္ အပင္ပန္းခံ အဆင္းရဲခံၿပီး တည္ေဆာက္ရတယ္ဆိုတာ ေတြးၾကည့္ရံုနဲ႔သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပး စက္ရံုတစ္ရံုဟာ တည္ေဆာက္ရတဲ့ ကာလၾကာရွည္ၿပီး ခက္ခဲေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ အက်ိဳးေက်းဇူးခံစားရတယ္ဆိုတာ ႏွစ္(၅၀)ျပည့္ ေရႊရတုသဘင္ကာလကို လြန္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ကယားျပည္နယ္က ဘီလူးေခ်ာင္း အမွတ္(၂) ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပး စက္ရံုႀကီးက သက္ေသခံေနပါတယ္။
ရခိုင္ျပည္နယ္လို ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းနဲ႔ ျမစ္ေခ်ာင္းေပါမ်ားတဲ့ ေဒသမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရတာ လြန္စြာမွ ခက္ခဲပါတယ္။ မိုးရြာသြန္းမႈ မ်ားျပားတဲ့ ေဒသျဖစ္လို႔ မိုးရာသီမွာ လုပ္ငန္းေတြ ရပ္စဲထားရၿပီး မိုးကုန္မွ လုပ္ငန္းျပန္စရတာမ်ိဳးပါ။ စက္ယႏၱရားေတြကို လုပ္ငန္းခြင္ေရာက္ဖို႔ သယ္ယူပို႔ေဆာင္စရိတ္ အေျမာက္အျမား သံုးစြဲၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲ သယ္ယူရပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီက အစိုးရအဆက္ဆက္ အိပ္မက္သာ မက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းမွာ ရထားလမ္းေဖာက္ျခင္းနဲ႔ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပး စက္ရံုစီမံကိန္းေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရက ႀကိဳးပမ္းအေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတာဟာ ျပည္သူေတြအေပၚထားရွိတဲ့ စိတ္ရင္း ေစတနာ အမွန္ကို ေဖာ္ျပေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
အခုအခါမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ျပည္သူေတြ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ပိုမိုရရွိေရးအတြက္ စြမ္းအင္ ၀န္ႀကီးဌာန ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔လုပ္ငန္းက မုတၱမကမ္းလြန္ ရတနာသဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ေျမမွ ရတနာ-ရန္ကုန္ ၂၄ လက္မ ျပည္တြင္းသံုးကမ္းလြန္ပိုက္လိုင္းကို မိုင္ေပါင္း (၁၇၉ ဒသမ ၆၄)မိုင္အတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၂၇၀ အကုန္အက်ခံ သြယ္တန္း တည္ေဆာက္ေပးခဲ့ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္လ ၈ ရက္က ရတနာသဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေျမမွ ၂၄ လက္မ ပိုက္လိုင္း သစ္ကေန ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ကမ္းလြန္သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ထိန္းခ်ဳပ္တိုင္းတာ ျဖန္႔ျဖဴးေရးစခန္း(ရြာမ) (Gas Distribution Station)သို႔ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေတြ စတင္ေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီရြာမစခန္းကေန ဇြန္လ ၁၂ ရက္က စတင္ၿပီး ျပည္တြင္းသံုးအတြက္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေတြကို တိုးျမွင့္ျဖန္႔ျဖဴး ေပးလ်က္ရွိရာ အခုဆိုရင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား လိုအပ္ခ်က္ကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ပိုမိုျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက တည္ေဆာက္ေပးၿပီးျဖစ္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြ၊ တည္ေဆာက္ဆဲ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြနဲ႔ ထပ္မံတည္ေဆာက္မယ့္ လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပး စက္ရံုေတြဟာ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသားအေမြအႏွစ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ႕ စိတ္ရင္းေစတနာ မွန္ကန္မႈနဲ႔ အေျမာ္အျမင္ ႀကီးမ်ားမႈတို႔ျဖင့္ ေပၚေပါက္ တည္ရွိလာတဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုေတြဟာ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ အက်ိဳးခံစား ၾကရမွာျဖစ္လို႔ ေရရွည္တည္တံ့ၿပီး စက္စြမ္းအားျပည့္ လည္ပတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေနာင္အစဥ္အဆက္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ သြားၾကရမွာျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။ ။
(သတင္းေဆာင္းပါး - ေမာင္ေတြးတက္)
(၁၉.၇.၂၀၁၀)ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးရွင္ ေမာင္ေတြးတက္၏ "ေနာင္ အစဥ္အဆက္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သြားၾကရမည့္ အမ်ိဳးသားအေမြအႏွစ္ လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပး စက္ရံုမ်ား" ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။
Print this post
